بیش اطمینانی یکی از سوگیری های رفتاری مدیران است که تعداد زیادی از تحقیقات مالی رفتاری طی دهه ی گذشته به بررسی آثار آن بر تصمیم گیری مالی و سایر وظایف مدیریتی پرداخته اند. مطابق با ادبیات مالی رفتاری، مدیرانی با اطمینان بیش از حد، بازده های آتی سرمایه گذاری های شرکت را بیش از واقع پیش بینی می کنند. بنابراین، انتظار می رود که مدیران بیش مطمئن تمایل به تاخیر در شناسایی زیانها داشته و در گزارشگری مالی خود عموماً کمتر از حسابداری محافظه کارانه استفاده کنند. تحقیق پیش رو به دنبال آزمون نمودن فرضیه ی مذکور با استفاده از اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره ی زمانی 1385 تا 1391 می باشد. نتایج نشان می دهد که میان بیش اطمینانی مدیریت (با دو معیار سرمایه گذاری و تامین مالی) و محافظه کاری شرطی و غیر شرطی رابطه ی معناداری وجود ندارد. بر اساس یافته های تحقیق بیش اطمینانی مدیران در بین شرکتهای بررسی شده، اثر نامطلوبی بر میزان محافظه کاری به کار گرفته شده در گزارشگری مالی آنان ندارد.