هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر میزان هزینه های نمایندگی بر اعتماد بیش از حد مدیران در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. دوره زمانی پژوهش، 1392-1384 بوده و 162 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، از مدل های رگرسیونی حداکثر درست‏نمايي- لوجيت باينري و از نرم افزارEViews استفاده شده است. در اين پژوهش، جهت تعیین سطح هزینه های نمایندگی از 4 معیار نسبت هاي کارایی شامل نسبت هزینه هاي عملیاتی به فروش (معیار مستقیم) و نسبت گردش دارایی ها (معیار معکوس) و همچنین معیار فرصت هاي رشد با استفاده از معیار کیوتوبین (معیار معکوس) و معیار تعامل بین فرصت‏هاي رشد و جریان هاي نقد آزاد (معیار مستقیم) استفاده شده است. به منظور سنجش اعتماد بیش از حد مدیران نیز از معیار مجازی (مصنوعی) مخارج سرمایه ای استفاده بعمل آمده است. در اين پژوهش از متغیرهای کنترلی اندازه شرکت، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری شرکت، اهرم مالی و رشد دارایی ها نیز استفاده گردید.
یافته های پژوهش نشان می دهد که معیارهای مختلف هزینه های نمایندگی بر اعتماد بیش از حد مدیران، تأثیر مستقیم دارد. سایر نتایج حاکی از تأثیر مثبت اندازه شرکت، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری و رشد دارایی ها بر مخارج سرمایه ای طی دوره پژوهش است.