نوآوري باز به يکي از موضوعات مهم در مديريت نوآوري تبديل شده و محققين و علاقه مندان حوزه نوآوري را به سمت خود کشيده است. یکی از دلایل علاقه مندی در این حوزه چرخه هاي کوتاه تر نوآوري در مواجه با هزينه هاي مقياس تحقيق و توسعه صنعتي و همين طور کمبود منابع می باشد. هدف این مقاله شناسایی و رتبه بندی عوامل نوآوری باز در سازمان فضایی ايران است که شامل جامعه آماری کلیه کارکنان پژوهشکده های تحقیقاتی می باشد. به منظور بررسی اثر این عوامل بر نوآوری باز از تحلیل مسیر استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که عامل شش گانه برون سپاری، جمع سپاری ، خرید شرکت یا تکنولوژی، شرکت های زایشی، سرمایه گذاری خطر پذیر، فروش و نشت تکنولوژی اثر معنی داری بر نوآوری باز دارد. لازم به ذکر میباشد که از این عوامل شش گانه متغیرهای برون سپاری ،خرید شرکت و تکنولوژی و جمع سپاری بیشترین اثر بر نوآوری باز در سازمان فضايي ايران را دارند.