طرح و توسعه کامل مدیریت سرمایه در گردش، می‌تواند سهم مؤثری در به وجود آمدن ارزش شرکت‌ها داشته باشد. هدف این مقاله فراهم نمودن مدارک تجربی درباره اثر مدیریت سرمایه در گردش بر قابلیت سوددهی نمونه‌ای از شرکت‌های ایرانی می‌باشد. این مطالعه به بررسی تأثیر استراتژی‌های متهورانه مدیریت سرمایه در گردش بر بازده دارایی‌ها و Q توبین برای 95 مورد از شرکت‌های ایرانی، لیست شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1382 الي 1391 می‌پردازد. بررسی تأثیر سیاست‌های مورد نظر از طریق بکارگیری مدل رگرسیون تحلیل شده است. متغیر وابسته در این پژوهش بازده دارایی‌ها به عنوان معیار شناسایی قابلیت سوددهی و Q توبین به عنوان معیار شناسایی ارزش شرکت‌ها مد نظر قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد ارتباط بین سیاست‌های مالی متهورانه و بازده دارایی‌ها منفی و ارتباط بین سیاست‌های سرمایه‌گذاری متهورانه و بازده دارایی‌ها، یک رابطه مثبت و قوی است.