هدف این تحقیق، شناسائي موانع بازپرداخت به موقع تسهيلات بخش كشاورزي از ديدگاه كارشناسان بانك کشاورزی استان تهران می‌باشد. این تحقیق از نوع توصیفی‌ـ تحلیلی می‌باشد که با استفاده از روش پیمایشی انجام گرفته است. کلیه مدیران ستادی و کارشناسان اعتباری بانک کشاورزی در استان تهران، جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می‌دهند که تعداد آنها 80 نفر است. به دلیل این که حجم جامعه مورد مطالعه کوچک و محدود است، در این تحقیق از روش سرشماری برای مطالعه جامعه آماری استفاده می‌شود. ابزار اصلی این تحقیق پرسشنامه‌ای است که روایی آن با کسب نظرات اساتید و صاحب‌نظران در حوزه‌های کشاورزی و اقتصادی به دست آمد. پایایی پرسشنامه از طریق آزمون مقدماتی انجام گرفت که کمینه ضریب آلفای کرونباخ 7020/0 و بیشینه آن 8847/0 بوده و در حد قابل قبول می‌باشد. ﺑﺮاي ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از رویکرد ﻣﺪل‌ﯾﺎﺑﯽ ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻧﺮم‌اﻓﺰار Spss و Amos اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. نتایج تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول، مؤید برازش مناسب مدل و مطابقت گویه‌های طراحی شده با سازه مربوط به خود در مدل اندازه‌گیری بودند. بر اساس نتایج تحلیل عاملی مرتبه دوم می‌توان گفت، موانع اقتصادی با ضریب تأثیر 008/1، موانع سیاست‌گذاری با ضریب تأثیر 872/0، موانع آموزشی و فرهنگی با ضریب تأثیر 709/0، موانع فراساختاری با ضریب تأثیر 691/0، موانع شخصی وام گیرنده با ضریب تأثیر 326/0، موانع نظارتی با ضریب تأثیر 212/0، موانع ساختاری با ضریب تأثیر 211/0 بر عدم بازپرداخت به موقع تسهیلات تأثیرگذارند.