شكاف بين ارزش بازار بنگاه و ارزش خالص دارائي هاي مشهود كه در واقع به ارزش دارائيهاي نامشهود از آن یاد می‌شود به صورت فزاینده‌ای توجه سرمايه گذاران را جهت تعیین میزان اثرگذاری در ارزش آفرینی، به خود جلب می‌نمايد. در يك سازمان دانش محور، كه دانش بخش بزرگي از ارزش يك محصول و همچنين ثروت آن سازمان را تشكيل ميدهد، سرمايه فكري یکي از بزرگترين و ارزشمندترين دارائي‌هاي نامشهود، بنگاه‌های امروزی را تشكيل مي‌دهد كه مي‌تواند بر نحوه عملكرد و ميزان ثروتي كه نصيب سهامداران و سرمايه‌گذاران مي‌نمايد تاثيرگذار است. موفقیت سازمانها در گرو استفاده مؤثر از منابع انسانی که در مقایسه با سایر منابع سازمان ممتازتر و داراي ماهیت پویا، زنده و مستقل هستند، میباشد. بنابراین ضروري است مکانیزمی قانونمند جهت اندازه گیري و ثبت و افشا حساب ثروت نیروي انسانی شناسایی گردد تا به کمک آن بتوان ارزش منابع انسانی را با سایر منابع مؤسسه در قالب زبان تجاري یعنی حسابداري مقایسه و گزارشگري نمود. سهامداران و سرمایه گذاران در بازار سرمایه به اطلاعاتی نیاز دارند که برای تصمیم گیری‌های مختلف در شرکت ها به آنها کمک نماید. كميت، كيفيت و بموقع بودن اطلاعات افشا شده از سوي راهبران شركت، يكي از مهم ترين ابزارهاي تصميم گيري از سوي سهامداران و سرمايه گذاران است. راهبري مناسب، موجبات افشا و گزارشگري بموقع توسط شركت ها را فراهم مي كند. به عبارتي، نظام راهبري شركتي منسجم و ساختار يافته، از طريق ارتقاي سطح كيفي اطلاعات و شفافيت نقش مهمي در جهت دهي تصميمات سرمايه گذاران و بازيگران بازار سرمايه دارد.