سازمان های موفق آنهایی هستند که دانش جدید را در سطح گسترده ای از سازمان توزیع کرده و آن را به سرعت در فناوری ها و محصولات جدید به کار گیرند. این فرایند منجر به خلاقیت و نوآوری و توسعه برتری رقابتی خواهد شد. مدیران نوآوری را به عنوان بزرگترین نتیجه و حاصل به کارگیری مدیریت دانش در سازمان ها می دانند. مدیریت دانش، به بهره برداری و توسعه سرمایه های دانش یک سازمان، به منظور پیشبرد اهداف سازمان ها مربوط می شود. سازمان هایی در مدیریت دانش موفق می شوند که دانش را به عنوان سرمایه در نظر گیرند و ارزشها و نرم افزارهای سازمانی که از ایجاد و انتشار دانش پشتیبانی می کند را توسعه دهند. سازمان ها به این نتیجه رسیده اند که تنها راه پیشرفت تواناییهای اصلی و کسب برتری در جهان پر رقابت امروز، مدیریت دانش است. از طرفی امروزه در کنار سرمایه های انسانی، مالی و اقتصادی، سرمایه دیگری به نام سرمایه اجتماعی مورد بهره برداری قرار گرفته است. این مفهوم به پیوندها و ارتباطات میان اعضا یک شبکه به عنوان منبع با ارزش اشاره دارد که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضا می شود. در طول بیست و پنج سال گذشته واژه جدیدی تحت عنوان سرمایه اجتماعی در علوم اجتماعی سربرآورده است. هر چند این اصطلاح نسبتاً ناب به نظر می رسد اما ریشه آن را می توان تا آغاز قرن بیستم دنبال کرد. در اجراي اثربخش فرايندهاي مديريت دانش، نوع تعاملات و ارتباطات انساني حائز اهميت است؛ چنانچه سازماني بتواند هر چه بيشتر تعاملات اثربخش را در ميان كاركنان خويش، در داخل گروهها و واحدهاي سازماني افزايش دهد، احتمال خلق دانش جديد در سازمان، انتقال و تبادل دانش ميان افراد سازمان و در نتيجه مديريت اثربخش دانش سازماني نيز بيشتر خواهد بود. به ديگر سخن از الزامات مديريت دانش، ايجاد و گسترش فرهنگ و جوي در سازمان است كه اين ارتباطات و تعاملات را ترغيب و تسهيل كند. توجه به ارتباطات و تعاملات اثربخش ميان افراد سازمان و ايجاد جوي آكنده از اعتماد متقابل ميان آنان، ما را به مفهوم سرمايه اجتماعي نزديك مي سازد. مقاله حاضر از نوع مروري است كه مطالب آن با استفاده از منابع كتابخانه اي، اينترنتي و مقالات به روز استفاده شده است و سعي شده تا به تبيين مفاهيم و تعاريف حوزه مديريت دانش پرداخته شود سپس اثر آن بر بهبود شرایط سرمایه اجتماعی در سازمانهای دولتی مورد بررسی قرار گیرد.