تحقيق حاضر با مقايسه عملکرد معیار نیم واریانس یا معیار واریانس و بتای نامطلوب با بتای سنتی (معمولی) به دنبال ارائه و معرفي معيارهاي مناسب تر و دقيق تري جهت سنجش ريسك به منظور ارزیابی بهترمیانگین بازده سهام در بورس اوراق بهادار تهران است. ادبيات مالي همواره در مورد مفهوم ريسك و معيارهاي آن اختلاف نظر وجود داشته است . تئوري هاي نوين مالي بر اساس مدل انتخاب پرتفوي ماركويتز پايه ريزي شده اند و بنابراين همه آن ها مبتني بر فرض وجود رفتار ميانگين - واريانس در بازار مي باشند . در اين راستا براساس داده هاي جمع آوري شده از 82 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهرانبه عنوان نمونه آماری از سال 1389 تا 1393 با روش داده های تلفیقی، بازدهي شركت هاي نمونه به عنوان مبناي آزمون ها محاسبه و بكارگرفته شده است. با استفاده از پشتوانه ادبيات مالي، دو نوع تعريف و متعاقباً دو نو ع معيار متعارف و نامطلوب براي محاسبه و ارزيابي ريسك، معرفي و مورد آزمون قرار مي گيرند .نتايج تحقيق نشان مي دهد كه دو معيار نیم واریانس و بتای نامطلوب، مقايسه با معيارهاي متناظر و متعارف یعنی واریانس و بتای سنتی (معمولی) به شكل قوي تري میانگین بازده سهام را ارزیابی مي كنند.