امروزه، توسعه صادرات غیر نفتی تنها به افزایش درآمد ارزی از طریق توسعه صادرات انواع کالاها و خدمات محدود نمی‌شود، بلکه نقش مهم تری را به عنوان یک راهبرد رشد حتی توسعه اقتصادی بر عهده دارد. یکی از چالش‌های سازمان‌های صادراتی کم توجهی به یادگیری محوری و کیفیت ارتباطات است. در بازارهای صادراتی مزایای رقابت پایدار به وسیله بازارمحوري و یادگیري محوري می تواند حاصل آید و می تواند از طریق توانایی‌ها و قابلیت‌هاي صادرکنندگان در ایجاد روابط باکیفیت با مشتري خارجی به دست آید. این مقاله به بررسی نقش بازارمحوري و یادگیري محوري بر کیفیت رابطه‌ای می پردازد که میان صادرکنندگان و واردکنندگان خارجی آن‌ها وجود دارد و در نهایت عملکرد صادراتی را مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین مقایسه نتایج پژوهش های پیشین نشان می دهد که یادگیري محوري و بازار محوری در ایجاد یک رابطه کیفی برتر، چه در روابط جدید و چه در روابط تکمیل یافته، نقش مثبت و بسزایی دارد.