امروزه اندازه گيري و تعيين سطح رضايت مشتريان سازمان ها به يكي از دغدغه هاي اصلي مديران آنها بدل گشته است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر مدیریت ارتباط با مشتری بر رضایت مشتریان می باشد. دراین تحقیق از آزمون tاستیودنت، آزمون t دو نمونه ای مستقل و تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که کیفیت خدمات، دردسترس بودن اطلاعات، صرفه جویی در وقت، قابلیت اعتماد و اطمینان و درک نیاز مشتریان بر رضایت مشتریان تأثیر گذار می باشد. دلایل بسیاری برای تلاش در جهت بالا بردن رضایت مشتریان در سازمان‌ها وجود دارد، اما به‌طور کلی می‌توان این دلایل را به سه دسته دلایل فلسفی، دلایل اقتصادی و دلایل مرتبط با دریافت گواهینامه و کسب اعتبار تقسیم نمود،امروزه سازمان هاي توليدي يا خدماتي، ميزان رضايت مشتري را به عنوان معياري مهم براي سنجش كيفيت كار خود قلمداد مي كنند و اين روند همچنان درحال افزايش است. اهميت مشتري و رضايت او چيزي است كه به رقابت در سطح جهاني برمي گردد. به طوری که رضایت مشتری یکی از اصلی ترین ابعاد نظام های مدیریت کیفیت و مدل های تعالی سازمانی همچون مالکوم بالدریج، EFQM ، گسترش عملکرد کیفی (QFD) مدیریت کیفیت جامع ( TQM) و شاخص رضایت مش تری ( CSI ) می باشد،امروزه کسب گواهینامه‌های کیفی یکی از اصول سازمان‌ها جهت بهبود فرآیندها و استراتژی‌ها و نیز کسب اعتبار می‌باشد. برای دستیابی به این گواهینامه‌ها پايش و بهبود مستمر رضایت مشتریان امری ضروری و کلیدی است. به عنوان مثال در جایزه EFQM یکی از 8 حوزه اصلی، مشتری محوری می‌باشد و 20درصد نمره را نیز به خود اختصاص می‌دهد،در دستورالعمل‌های استاندارد جهانی ایزو هم اندازه‌گیری رضایت مشتریان یک الزام تلقی می‌شود، اما فرآیند و چگونگی آن تعیین نگردیده است.