هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تأثير ماليات بر محافظه كاري در گزارشگري مالي و همچنين مربوط بودن اطلاعات حسابداري است. روش مورد استفاده در اين پژوهش از نوع همبستگي است . بدين منظور ، نمونه اي متشكل از 123 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره 5 ساله 1383 تا 1387 بررسي شده است. در اين راستا، از دو مدل تكامل يافته عدم تقارن زماني سود و اقلام تعهدي انباشته شده كه توسط تري شولين ارائه شدهاند، استفاده شده است. نتايج حاصل از آزمون فرضيات پژوهش كه با استفاده از مدل رگرسيون چند متغيره آزمون شدهاند نشان مي دهد؛ شركت هايي كه خالص جريان نقدي عملياتي آ نها بس يار بزرگتر از درآمد مشمول ماليات آن هاست، محافظه كاري بيشتري نسبت به ساير شركتها دارند، اما در مورد شرك تهايي كه خالص جريان نقدي عملياتي آن ها بسيار كوچكتر از درآمد مشمول ماليات آن هاست، نميتوان گفت كه محافظه كاري كمتري نسبت به ساير شركت هادارند. علاوه بر اين، يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه، ماليات نه تنها مربوط بودن اطلاعات حسابداري را كه شرك تها ارائه ميكنند كاهش نميدهد، بلكه باعث افزايش مربوط بودن اطلاعات نيز مي گردد.