امروزه با توجه افزایش حجم، تنوع و سرعت عملیات سازمان‌ها، دسترسی به اطلاعات درست و دقیق و نیز کنترل و مهندسی فرآیندها، نیاز اصلی و حیاتی سازمان‌ها و صنایع مختلف است. این مهم نیازمند مجموعه‌ای از سامانه‌های کلان‌نگر و هدفمند می‌باشد که به‌صورت یکپارچه، طراحی و بکار گرفته شوند. معماری سازمانی، چنین توسعه یکپارچه و هماهنگی سیستم‌های اطلاعاتی مورد نیاز سازمان را امکان‌پذیر نموده و نقش مهمی در تعامل‌پذیری و پیش‌گیری از بروز افزونگی اطلاعات میان زیرسیستم‌های اطلاعاتی ایفا می‌کند. در پی انجام معماری سازمانی، چالش مهم، به‌کارگیری روش‌های سریع پیاده‌سازی و استفاده از خروجی معماری، جهت ایجاد سیستم‌های اطلاعاتی مورد نیاز است که راه‌حل‌های مختلفی برای آن ارائه شده است.
مدلسازی فرایندها فعالیتی است که توسط تحلیلگران فرایندها و به منظور استخراج فرایندهای موجود و نمایش فرایندهای جدید در تمام متدولوژیها و استراتژیهای مهندسی مجدد مورد استفاده قرار میگیرد. در چنین فعالیتی تحلیلگران از ابزارهای مدلسازی برای مدل کردن وضعیت فعلی و وضعیت آینده سازمان استفاده میکنند. مدل‌سازی فرایندها در اصل شامل مدل‌سازی گرافیکی روشهای پردازش داده‌ها توسط کاربران توسط تکنیک‌هایی نظیر نمودار جریان داده و با هدف پشتیبانی از توسعه سیستم‌های اطلاعاتی در حوزه‌های کارکردی بود. برای مدل‌سازی فرایندهای کسب و کار، باید ابتدا به این مسأله توجه کرد که چه نشانه‌گذاریهایی مناسب‌تر هستند و چه روشهایی را باید انتخاب کرد. اما نوعاً مناسب‌ترین نشانه‌گذاری بستگی به عواملی چون هدف مدل‌سازی و افرادی که مدل‌سازی برای آنها انجام می‌شود دارد.در این مقاله ابتدا به مفهوم فرایند کسب و کار و اجزای آن و سپس به معرفی روشهای معمول مدل‌سازی فرایندهای کسب و کار شاملIDEF0، IDEF1، IDEF1X، RAD، REAL، مدل‌سازی پویا، مدل‌سازی شیء گرا، AI و MAIS، مقایسه نحوه نمایش و مراحل مدل‌سازی هریک پرداخته شده است.