هوش فرهنگي شيوه‌اي از انديشيدن و عمل را به مديران وكاركنان آموزش مي‌دهد كه آنان بتوانند در هر بستر فرهنگي، به گونه‌اي اثربخش‌تر عمل كنند. این مقوله از هوش حوزه جدیدی از هوشمندي است، که امکان میانجیگري در فضاهاي کاري متنوع متغیري را مطرح میکند. بعضی از جنبه هاي فرهنگی مساله، کاملا قابل دیدن است و آشکارا میتوان این هوشمندي را در نحوه برخورد برخی افراد و در رفتارهایی که انجام میدهند مشاهده کرد. امروزه در محيط كسب وكار بازار جهاني، «هوش فرهنگي» اهرم مورد نياز رهبران و مديران تلقّي مي‌شود. سازمان‌ها و مديراني كه ارزش راهبردي هوش فرهنگي را درك كنند، مي‌توانند از تفاوت‌ها و تنوّع فرهنگي در جهت ايجاد مزيّت رقابتي و برتري در بازارجهاني استفاده كنند. هدف اين تحقيق بررسی مفاهیم هوش فرهنگی وجایگاه آن در سازمانهای دولتی است. روش‌ انجام اين‌ تحقيق توصيفی میباشد.در اين پژوهش، پس از تبيين مفاهيم كليدي و تشريح ابعاد و عناصر هوش فرهنگي در ادبيات رايج، نقش و جايگاه هوش فرهنگي در سازمان‌ها تحليل و بررسي مي‌گردد، سپس به بحث هوش فرهنگی و سازش شغلی پرداخته و در نهايت، هوش فرهنگی زیربناي سازگاري اجتماعی مورد بررسی قرار مي‌گیرد.