امروزه تقریباً فعالیت تمامی سازمان ها و واحدهای تجاری، متأثر از عوامل محیط خارجی است که سازمان در آن فعالیت می کند. وجود روابط انکار ناپذیر سازمان ها با محیط خود سبب می شود که عملکرد و سود آوری آن ها تا حد زیادی به عوامل محیط خارجی بستگی داشته باشد. در این صورت، ایجاد تغییرهای غیر منتظره و پیش بینی نشده در عوامل محیط خارجی، در بسیاری از موارد می تواند سود آوری و عملکرد سازمان ها را تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش به بررسی رابطه ی بین سطح ابهام و تغییر در اقلام تعهدی سرمایه در گردش می پردازد. جامعه ی آماری این تحقیق شامل 123 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1388 تا 1392 می شود. فرضيه ی تحقيق با استفاده از روش رگرسيون در نرم افزار ایویوز مورد آزمون قرار گرفته است. یافته های تحقیق حاکی از این است که بین سطح ابهام و تغییر در اقلام تعهدی سرمایه در گردش رابطه ی معنی داری وجود ندارد. بنابراین، می توان این گونه نتیجه گرفت زمانی که مدیران شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در شرایط ابهام قرار می گیرند، قادر نیستند از طریق مدیریت اقلام تعهدی سرمایه در گردش به مقابله با این شرایط بپردازند. ‬‬‬