سازمان ها با بکارگیری مولفه های موثری همچون خلاقیت و ویژگی های شخصیتی کارکنان می توانند نسبت به گذشته نوآورتر باشند. رهبری تحول آفرین از نوآوری حمایت و آن را ترغیب می نماید که این امر به نوبه خود بقای بلندمدت یک سازمان را تضمین می نماید. مطالعات متعدد نشان داده است که شخصیت افراد تا حد بسیار زیادی بر کنش عملکردها، غیبت ها استخدام و ... کارکنان تأثیر دارد. پژوهش حاضر به آزمودن رابطه رهبری تحول آفرین و نوآوری سازمانی با توجه به نقش تعدیل گر روان رنجوری کارکنان در شهرداری بجنورد می پردازد و از نظر هدف، تحقيق كاربردي است و از نظر شيوه گردآوري و تحليل اطلاعات، اين پژوهش به روش زمينه يابي (پيمايشي) انجام شده است. بر اساس این پژوهش هرچه کارمندان شهرداری بجنورد از روان-رنجوری کمتری به عنوان یک عامل از ویژگی های شخصیتی برخوردار باشند، آنگاه رهبری تحول آفرین می تواند سازمان را به سمت نوآوری سازمانی سوق دهد.