در این تحقیق به بررسي فرسودگي شغلي و عوامل موثر بر آن در پرستاران دانشگاه علوم پزشكي شاهرود پرداخته شده است. نمونه جامعه آماری تحقیق شامل 410 نفر از پرستاران دانشگاه علوم پزشكي شاهرود در سال 1392 می باشد و حجم نمونه تحقیق طبق فرمول کوکران تعداد199 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. در این تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخت جهت بررسی فرسودگی شغلی استفاده شده است. نتایج آزمون تحلیل عاملی نشان داد که عوامل موثر بر فرسودگی شغلی پرستاران دانشگاه علوم پزشكي شاهرود عبارتند از: استرس شغلی، نارضایتی شغلی، محیط فیزیکی، تحلیل رفتگی و عوامل اقتصادی. همچنین، بررسی آزمون های مربوط به متغیرهای جمعیت شناختی نشان داد که نظرات پاسخ دهندگان از لحاظ متغیرهای سن، وضعیت تاهل، سنوات خدمت و شیفت کاری در خصوص عوامل موثر بر فرسودگی شغلی یکسان است. نتایج آزمون T تک نمونه ای نیز نشان داد که عامل «حقوق و دستمزد پایین» دارای بیشترین اولویت فرسودگی شغلی در محیط کاری و عامل «پيشرفت سريع فناوري و عدم توانايي فرد در همراهي با آن» دارای کمترین اولویت فرسودگی شغلی در محیط کاری می باشد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که عامل استرس شغلی بیشترین تاثیر را در بروز فرسودگی شغلی در بین پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شاهرود دارد.