سرمایه گذاران بعنوان اصلی ترین تامین کنندگان منابع مالی شرکت ها می باشند و همواره خواهان اطلاعات شفاف از شرکت‌ها می باشند، که بتوانند تصمیم گیری های بهینه و عقلایی در خرید و فروش سهام داشته باشند.بکارگیری و اعمال محافظه کاری، گزارشگری و افشای اطلاعات مالی در اصل ناشی از وجود ابهام است. با این حال در ادبیات حسابداری دلایل دیگری نیز برای توجیه بکارگیری محافظه کاری تبیین شده است. کاراتر شدن قرادادهای منعقده بین گروه های ذینفع در شرکت، کاهش بار مالیاتی که بر شرکت وارد می شود، کاهش احتمال طرح دعاوی حقوقی علیه شرکت و مدیران آن، مصون نگاه داشتن تدوین کنندگان استانداردهای حسابداری از چالش، نقد و نکوهش و در نهایت بهبود کیفیت افشا و افزایش شفافیت در گزارشگری مالی برخی از دلایل هستند. شرایط محافظه کاری می تواند از تاثیر گذاری تمایلات جانبدارانه مدیریت بر افشای اطلاعات جلوگیری به عمل آورد. هدف اصلی این پژوهش مروری بر رابطه محافظه کاری حسابداری و ریسک عملیاتی شرکت ها می باشد.