مدیران، به دستکاری فعالیت های عملیاتی به منظور پرهیز از گزارش زیان و دست یابی به پیش بینی های تحلیل گران، تمایل دارند. گرچه برخلاف مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی، ممکن است حسابرسان در قبال مدیریت واقعی سود صاحبکار، مستقیماً پاسخگو نباشند (چراکه از طریق انتخاب روش های حسابداری صورت نمی گیرد)، اما دلایلی مانند تأثیرگذاری بر جریانات نقدی صاحبکار و عملکرد مالی آتی آن، افزایش مسئولیت های احتمالی برای حسابرس و ریسک حسابرسی و این که انعکاس دهنده فرصت طلبی مدیریت در راستای گزارشگری مالی است، وجود دارد که نشان می دهد حسابرسان باید به مدیریت واقعی سود صاحبکار، توجه ویژه نمایند. در این راستا در مطالعه حاضر تلاش شد تا مروری بر تأثیر مدیریت واقعی سود بر تغییر حسابرس مورد بررسی قرار گیرد.