نیاز سازمان ها و بنگاه های اقتصادی برای عملیات جاری و آینده در باره موضوعات زیست محیطی منجر به ایجاد حسابرسی محیط زیست شد،که این حسابرسی رویه های اصلی بنگاه های اقتصادی و سازمان ها را درباره موضوعات زیست محیطی بررسی و ارزیابی می کند.حسابرسی رعایت (حسابرسی مسئولیت های گذشته ،مسئولیت های جاری و مسئولیت های آینده )،حسابرسی فرآیندها (حسابرسی تاثیر خرید یا تحصیل یک شرکت جدید ،حسابرسی اثرات محیطی منطقه ی استقرار سازمان،حسابرسی محصولات تولیدی و حسابرسی رویه های زیست محیطی مدیریت)شیوه های متداول و مرسوم حسابرسی محیط زیست هستند. حسابرسی زیست محیطی با هدف حصول اطمینان از اتخاذ فرآیندها و خط مشی های مناسب و کافی و اجرای آن ها به منظور دستیابی به توسعه پایدار یکی از انواع نوظهور حسابرسی در موسسات عالی حسابرسی (SAI) است که با توجه به بحران های زیست محیطی اخیر نه تنها در سطح ملی بلکه در سطح بین المللی به شدت مورد توجه است .دیوان محاسبات جمهوری اسلامی ایران نیز همانند سایر موسسات عالی محاسباتی جهان به مقوله حسابرسی زیست محیطی با اهدافی نظیر حصول اطمینان از مراعات الزامات قانونی زیست محیطی مصوب مجلس و دولت در سه سطح حسابرسی مالی ،عملکرد و رعایت پرداخته است تا از اثر بخشی و قانونی بودن برنامه های موجود اطمینان حاصل نموده و به مجلس شورای اسلامی به عنوان نمایندگان ملت جهت اتخاذ تصمیم منعکس نماید.