در یکی سیستم حسابداری صنعتی و مدیریت سنتی، مواد خام در یک شرکت تولیدی از شکل اولیه به شکل مورد نظر تولید کننده تغییر شکل داده می شود و در نهایت نیز به فروش می رود. این فرآیند عملیاتی را می توان به چهار مرحله اصلی خرید مواد خام، ارسال به فرآیند ساخت و تغییر تدریجی در آن، تکمیل محصولات و فروش محصولات تکمیل شده تفکیک کرد. به دنبال معرفی سیستم تولید منحصر به فردی مانند تولید به هنگام، اذهان نیز به سمت ابداع یک سیستم هزینه یابی منحصر به فرد سوق داده شد تولید سلولی کاهش دادن نقایص و دوره انتظار تولید و تضمین تحویل به موقع مواد این امکان را فراهم می سازد که خرید تولید و فروش پشت سر هم و با فاصله زمانی کوتاه و با حداقل موجودی ها واقع شوند. نبود موجودی ها مباحث مربوط به مفروضات گردش هزینه ها یا رویکردهای هزینه یابی را کم اهمیت می کند زیرا تمام هزینه های تولید در یک دوره حسابداری مستقیما به حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته منتقل می گردد. تبدیل سریع مواد مستقیم به کالاهای ساخته شده ای که به سرعت به فروش می رسد، اجرای هزینه یابی سفارش کار و مرحله ای را نیز تسهیل می کند. تکنیک هزینه یابی معکوس سیستمی از هزینه یابی است که کمتر شناخته شد و بر مبنای این فلسفه است که وجود موجودی یک فعالیت دارای ارزش افزوده نیست. بنابراین تکنیک هزینه یابی معکوس همراه با سیستم تولید به هنگام در نظر گرفته می شود. با توجه به این که سیستم به هنگام دارای منطق کشش در تولید است، بنابراین تنها سیستم سازگار با این شیوه تولید تکنیک هزینه یابی معکوس است.