محافظه کاری حسابداری، یکی از خصوصیات کیفی مرتبط با محتوای اطلاعات مالی است که به معنای کاربرد درجه ای از مراقبت در اعمال قضاوت برای انجام برآورد در شرایط ابهام می باشد، به گونه ای که درآمدها با دارایی ها بیشتر از واقع و هزینه ها یا بدهی ها کمتر از واقع ارائه نشود. به عبارت دیگر محافظه کاری حسابداری را می توان به عنوان گرایش حسابداری به بکارگیری درجه بالاتری از تاییدپذیری برای شناسایی اخبار خوب در مقایسه با اخبار بد تعریف کرد. محافظه کاری حسابداری که به مشروط و نامشروط تقسیم می شود، منجر به نتایجی همچون بهبود کیفیت گزارشگری مالی و بازده شرکتها می شود.