هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه هوش سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی است. مبانی نظری پژوهش را نظریه کارل آلبرخت (2003) در زمینه هوش سازمانی با مؤلفه های هفتگانه چشم انداز استراتژیک، میل به تغییر، روحیه، سرنوشت مشترک، اتحاد و توافق، دانش کاربردی و فشار عملکرد و نظریه اورگان (1988) در زمینه رفتار شهروندی سازمانی با پنج بعد نوع دوستی، وجدان، ادب و ملاحظه، رادمردی و گذشت و رفتار مدنی تشکیل داده است. نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده نشان داد که عوامل متعددی می تواند بر رفتار شهروندی و عملکرد سازمان ها تأثیرگذار باشد که یکی از مهمترین این عوامل هوش سازمانی است. در این مقاله تأکید می شود که مدیران، باید به موضوع هوش سازمانی توجه ویژه داشته باشند و تک تک ابعاد آن را در سازمانشان مورد اندازه گیری، بررسی دوره ای و ارزیابی مجدد قرار دهند، زیرا این مسئله باعث ارتقای رفتار شهروندی سازمانی و در نهایت موجب بهبود عملکرد و توسعه سازمان می شود.