این مطالعه با هدف بررسی پایداری زیست میحطی بر اساس هدر رفت نیتروژن در تولید ذرت، جو و گندم به عنوان سه محصول عمده کشت شده در نیشابور با استفاده از مدل شبیه سازی انجام گردید. برای این منظور کلیه اطلاعات مربوط به تولید این سه محصول در سال زراعی 1392-1391در نیشابور جمع آوری و ثبت شد. شبیه سازی هدررفت نیتروژن بوسیله مدل SUNDIAL انجام شد سپس خروجی های آن وارد مدل N-Loss شده و شاخص های پایداری، کارایی و اثرات زیست محیطی برای هر محصول محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیشترین تلفات نیتروژن در تولید ذرت، جو و گندم در نیشابور از طریق تصعید از خاک بترتیب 49، 46 و 41 درصد بود، بعداز آن در تولید ذرت، تصعید از گیاه و آبشویی با 24و 19 درصد رتبه دوم و سوم از کل تلفات را به خود اختصاص داد ، اما در تولید جو و گندم ، دنیتریفیکاسیون به ترتیب با 25 و 26درصد رتبه دوم را به خود اختصاص داد و سپس تصعید از گیاه به ترتیب با 17 و 21 درصد درجایگاه سوم قرار گرفتند. کل تلفات نیتروژن از پروفایل خاک در تولید ذرت، جو و گندم به ترتیب 48، 31 و 26 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود که توجه به مصرف بهینه استفاده از کود شیمیایی را خاطر نشان می سازد. میزان انتشار به اتمسفر و آب به ازای هر تن تولید ذرت به ترتیب با 7/0 و 16/0 به طور معنی داری کمتر از تولید جو و گندم بود. بررسی شاخص های پایداری، کارایی و اثرات زیست میحطی نشان داد که اگرچه تولید جو و گندم در نیشابور به لحاظ وجود نیتروژن مورد نیاز در خاک پایدار هستند اما این دو نظام تولیدی در کارآمدی استفاده از نیتروژن و اثرات زیست میحطی حاصل از آن ضعیف می باشند.