امروزه تأثیرات تغییر اقلیم بر اقتصاد، اکوسیستم و سلامتی جوامع انسانی به وضوح قابل مشاهده است. تولید، توزیع و مصرف انرژی هر کدام به نوبه خود بر محیط‌زیست خانه، محل کار، شهر، در سطوح ملی، منطقه‌ای و جهانی ایجاد فشار می کند. انتشار گاز ناشی از احتراق سوخت های فسیلی منجر به آلودگی هوا کره، انتشار گازهای گلخانه ای و تغییر اقلیم می‌شود. یکی از جدیدترین و بهترین ابزارها برای ارزیابی انتشار گازهای گلخانه ای، ارزیابی به کمک شاخص های انرژی برای توسعه پایدار است (EISD). این شاخص ها با ساده‌سازی فرآیند ها به شکل‌گیری بینش صحیح از وضع موجود در جامعه کمک می کند و معیاری مناسب برای ارزیابی سیاست ها و سیاست‌گذاری‌ها در بخش انرژی هستند. آن ها در واحد تولید ناخالص ملی، سرانه انتشار سه گاز گلخانه ای را که از تولید و مصرف انرژی حاصل می شوند و بر تغییرات اقلیم اثر مستقیم دارند، محاسبه می کند. این نوشتار به هدف ارزیابی اثرات فرآیند های انرژی بر انتشار گازهای گلخانه ای در شهر تهران صورت پذیرفته است. نتایج این مطالعه نشان داد که شدت انتشار گازهای گلخانه ای در شهر تهران به طور کلی نزولی است. نزولی بودن این شاخص ها نشان از افزایش راندمان تولید و همچنین حرکت به سمت بازده ی بیشتر و پایداری بیشتر دارد. از این رو هرچند تغییرات شاخص در سطوح قابل قبولی از نظر آماری معنی‌دار نیست اما به طور کلی پایداری در تهران روند مثبتی را دنبال می کند.