هدف این مطالعه بررسی اثر احیا بر ترکیب گونه¬ای در بخشی از مراتع حوزه دالورا و کلواری شهرستان لردگان در استان چهارمحال و بختیاری بوده است. بدین منظور 3 منطقه احیایی سال 1386، احیایی سال 1390 و منطقه شاهد انتخاب گردید. در این مناطق 140 پلات 1.5×1.5 متری بر روی 14 ترانسکت 200 متری مستقر گردید و در هر پلات نمونه برداری تعداد پایه گونه های گیاهی، درصد تاج پوشش گیاهی، درصد سنگ و سنگریزه، خاک لخت و لاشبرگ برآورد گردید. از 140 پلات برداشت شده در سه منطقه، 71 گونه گیاهی ثبت گردید. از این تعداد، 10 گونه صرفا در منطقه شاهد، 2 گونه صرفا در منطقه احیای 90 و 3 گونه صرفا در منطقه احیایی 86 مشاهده گردید و 56 گونه دیگر بین سه منطقه مشترک بودند. نتایج تحقیق نشان داد که ترکیب گونه ای در سه منطقه مورد نظر متفاوت بوده است. از 39 گونه مشترک بین سه منطقه درصد تاج پوشش 12 گونه در منطقه شاهد به طور معنی داری بیشتر از دو منطقه احیایی بوده است و تنها گونه¬های orientalis Chardinia، squarrosa Boissiera، Ziziphora tenuir، Taeniatherum crinitum و tomentolus Bromus در منطقه احیاء-شده 91 از درصد تاج پوشش بیشتری نسبت به شاهد برخوردار بوده اند. بین دو منطقه احیاء شده، درصد تاج پوشش گونه Prangus ferulacea در منطقه احیایی سال 86 از تفاوت معنی داری نسبت به سال 90 برخوردار بوده است.