رشد روز افزون جمعيت نياز به آب را براي مصارف گوناگون خانگي، كشاورزي و صنعتي افزايش داده است. جبران تلفات و كاهش آب و نيز دسترسي آسان به آب براي مصارف گوناگون به وسيله كنترل آبهاي جاري رودخانه ها با احداث سدها و مخازن ذخيره ميسر گرديده است. سدها علاوه بر اثرات مثبتي همچون ذخيره آب براي دوره هاي خشكسالي، توليد برق و مهار سيلاب ها اثرات منفي نيز بر جاي مي گذارند. اين اثرات نامطلوب جنبه هاي مختلفي از جمله اقتصادي- اجتماعي، بهداشتي، زيست محيطي، اثر بر اكوسيستم طبيعي، آثار تاريخي، اراضي كشاورزي و غيره را در بر مي گيرند. مطالعات ارزيابي اثرات زيست محيطي (EIA) كه در مراحل آماده سازي، ساخت و بهره برداري از يك پروژه پيشنهادي انجام مي گيرد، به بررسي و شناسايي اين اثرات، ارزيابي و كاهش آنها تا حد امكان مي پردازد. هدف از اين مقاله بررسي اثرات مثبت و منفي ناشي از احداث سد بر محيط زيست و نيز بررسي راه هاي كاهش و مديريت اين اثرات تا حد امكان با توجه به فرايند EIA، با بررسي مطالعات انجام گرفته و با استناد به اين مطالعات مي باشد. بديهي است كه مطالعات ارزيابي اثرات زيست محيطي به طور ويژه بايستي براي هر پروژه احداث سد با توجه به شرايط اكولوژيكي و اجتماعي منطقه طرح به درستي و بصورت مطالعات جامع انجام گيرد.