به منظور توسعه و گسترش صنعت اکوتوریسم ، شناسایی هر چه کامل تر پهنه های مناسب و مستعد فعالیت های اکوتوریستی،تحلیل و ارزیابی توان آنها و قابلیت های منطقه به گونه ای علمی همراه با مسائل زیست محیطی ضرورت دنیای امروز است . در این مقاله به منظور توسعه پایدار اکوتوریسم درجزیره هنگام ، به بررسی توان اکولوژیک منطقه وتعیین مناسب‌ترين مكان‌هاي توسعه‌ي اکوتوریسم با استفاده از روش فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) و سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) پرداخته شده است. در اين راستا 11 معيار و 35 شاخص به کمک مطالعات پیشین شناسایی شد که در ادامه با استفاده از روش دلفی 28 شاخص که بیشترین امتیاز را کسب نمودند در نهايت به عنوان معيارهاي مورد مطالعه شناسايي گرديد. سپس با استفاده از روش ANP معيارهاي انتخاب شده وزن‌دهي و اولويت‌بندي شدند و در ادامه بر اساس اوزان معيارهاي بدست آمده نقشه لايه‌هاي مكاني مربوط به هر يك از آنها در محيط GIS تهیه گردید و با استفاده از مدل SAW لایه های بدست آمده با هم تلفیق شد. در گام نهایی نتایج حاصله از مدل SAW به کمک تکنیک NATURAL BREAK در پنج کلاس طبقه بندی شد. مطابق با نتايج حاصل شده ، 396554 متر مربع از اراضی جزیره هنگام دارای توان توسعه‌ي بسیار بالا،451115 مترمربع از اراضی دارای توان توسعه‌ بالا، 814650 مترمربع از اراضی دارای توان توسعه‌ی متوسط می باشند.از آنجا که 9/25 درصد از اراضی جزیره هنگام دارای توان طبیعی بالا و بسیار بالا و 25 درصد از اراضی دارای توان طبیعی متوسط و مناسب برای توسعه فعالیت های اکوتوریستی می باشند می توان نتیجه گرفت جزیره هنگام برای توسعه فعالیتهای اکوتوریستی توان قابل توجهی دارد.