توسعه پايدار توسعه اي است که نياز هاي نسل فعلي را بدون ايجاد اشکال در توانايي نسل هاي آينده در برآوردن احتياجات خود تامين مي کند. در توسعه پايدار بايد اهداف اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي براي حداکثرسازي رفاه انسان فعلي بدون آسيب به توانايي نسل هاي آتي براي برآوردن نيازهايشان با هم تلفيق شوند. همان طور که در تعريف مشخص است، مسائل و ملاحظات زيست محيطي بايد و مي تواند در فعاليت هاي اقتصادي به کار برده شود، تا به توسعه پايدار رسيد. در اين راستا محيط زيست بايد مورد ارزيابي و بررسي قرار بگيرد. ارزيابي محيط زيست ابزاري است كه در جهت دستيابي به توسعه پايدار، كاربردي كليدي و تعيين كننده دارد. یکی از تكنيك ها و ابزارهاي موجود جهت ارزيابي محيط زيست، ارزيابي اثرات محيط زيستي ( EIA) مي باشد. ارزيابي اثرات محيط زيستي، رويكردي است كه به بررسي اثرات و پيامدهاي يك پروژه بر محيط، قبل از اجراي پروژه و در حين انجام آن، مي پردازد و برای هر نوع فعاليت توسعه اي، نيازمند ارزيابي از نوع EIA مي باشیم.