استفاده از انرژی های تجدید پذیر برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار، دسترسی آسان، حفاظت از محیط زیست و تدوام سطح مصرف در جهان به یک امر بدیهی تبدیل شده است. در این مقاله اثر استفاده از انرژی های تجدیدپذیر (انرژی خورشیدی و انرژی باد) بر تولید ناخالص داخلی و اشتغال به عنوان شاخص های مهم اقتصادی طی دوره زمانی 1390-1360 بررسی شده است. نتایج نشان دهنده این است که رابطه معنی داری میان لگاریتم تولید ناخالص داخلی با لگاریتم مصرف انرژی های تجدیدپذیر وجود دارد. متغیر لگاریتم مصرف انرژی های تجدیدپذیر هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت تأثیر مثبت و معنی داری بر تولید ناخالص داخلی بدون نفت دارد و در واقع افزایش مصرف انرژی های تجدیدپذیر در کشور منجر به افزایش تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی خواهد شد.