انرژي، اصل و منشاء حيات است و تجمع انرژي است كه ماده را بوجود مي آورد. به همين دليل، بحران انرژي بزرگترين معضلي است كه جهان صنعتي با آن مواجه است و اين بحران هر ساله تشديد مي شود. به هر حال، مصرف انرژي هاي فسيلي از نظر ميزان رو به افزايش، اما از نظر درصد رشد، كاهش نسبي دارد. از طرف ديگر ذخاير انرژي هاي فسيلي متناسب با افزايش مصرف در حال كاهش و اتمام است. اين واقعيت آينده ميليون ها خودرو و صنايع وابسته به انرژي هاي فسيلي را مبهم نموده و موجب نگراني دولتمردان دنياي صنعتي شده است. به همين دليل همگان در تلاشند تا انرژي هاي ديگر از جمله انرژي خورشيدي و بادي را جايگزين انرژي فسيلي نمايند. اين جايگزيني در بسياري از صنايع تا آينده نزديك امكان پذير نمي باشد. در ايران نيز تلاش هاي بسياري شروع شده است. به عنوان مثال، قرار است سهم توليد انرژي(نيروگاه هاي دولتي و خصوصي) از منابع تجديدپذير تا پايان برنامه پنجم به يك درصد ظرفيت نصب شده نيروگاهي كشور يعني معادل 500 مگاوات برسد. با این وجود تنها یک دهم از ظرفیت کشور در حوزه های انرژی های تجدید پذیر استفاده می شود. به همين دليل تلاش و تحقيق براي دست يابي به انرژي هاي نو يكي از اولويت هاي تحقيقي در ايران و جهان به حساب مي آيد. يكي از اين انرژي ها، انرژي زيست توده و يا بيومس مي باشد. اين نوع انرژي به خصوص در كشورهايي نظير ايران كه وابستگي خاصي به بخش كشاورزي و جنگل دارند، اهميتي دو چندان دارد. اين مقاله در نظر دارد قابليت ها و تنگناهاي اين عرصه را با روش تحقیق توصیفی و تحلیلی در شهرستان فردوس مورد توجه قرار دهد. یافته های بررسی نشانگر آن است که برخی از تولیدات این شهرستان دارای قابلیت های مناسبی برای بهره برداری در بخش انرژی زیست توده می باشد که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است.