استفاده منابع غیرفعال انرژی مانند خورشید و سایر عناصر همساز با آن امروزه یکی از دغدغه های اصلی جهت کاهش مصرف انرژی فسیلی و همسو شدن با جنبش های پایدار است. یکی از پارامترهای تاثیرگذار در عملکرد غیر فعال حرارتی ساختمان، اینرسی حرارتی جداره ها است. اینرسی حرارتی بیانگر توانایی مواد در ذخیره سازی انرژی و آزادسازی آن در طول زمان است. تاخیر زمانی و عامل کاهیدگی، پارامترهای بسیار مهمی در تعیین ظرفیت ذخیره سازی انرژی مواد می باشد. این مطالعه، گزارش پژوهشهایی است که اثر نوسان دما و زمان تاخیر را در رفتار اینرسی حرارتی جداره ها بررسی کرده است. نتایج حاصل از مطالعات نشان میدهد که با افزایش اینرسی حرارتی جداره ها، اگرچه ضریب جذب سطوح بالا باشد، نوسان دمای محیط داخل بسیار آرام و مناسب می باشد. همچنین هرچه رنگ پوشش بیرونی تیره تر باشد، با افزایش ضریب جذب خورشیدی، زمان تاخیر نیز بیشتر می گردد.