جهان به‌طور فزاینده‌ای نگران پایداری است، بنابراین جای تعجب نیست که محل کار پایدار در حال افزایش است. یک محل کار سازگار با محیط‌زیست نیازهای کارمندان و کارفرمایان را برآورده می‌کند، انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش، بهره‌وری کارکنان را افزایش و هزینه‌ها را بهبود می‌بخشد. بهبود پایداری محیط کار از طرق مختلف امکان‌پذیر است، اما منابع انسانی نقش اصلی را ایفا می‌کند. توسعه سیاست‌ها و رویه‌هایی ازجمله؛ بازیافت و بهره‌وری انرژی که شیوه‌های پایدار را ترویج می‌کنند از طریق منابع انسانی سبز امکان‌پذیر است. مدیریت منابع انسانی سبز، نتایج مثبت مالی، انسانی و اجتماعی را در کنار تأثیرات زیست‌محیطی به سازمان ارمغان می‌آورد. سازمان‌ها مزایای بسیاری از اتخاذ شیوه‌های منابع انسانی سبز به دست می‌آورند ازجمله می‌توانند با کاهش ایجاد کربن در هزینه‌های خود صرفه‌جویی کنند. علاوه بر این، شیوه‌های منابع انسانی سبز می‌تواند روحیه و مشارکت کارکنان و همچنین کارایی و اثربخشی سازمانی را بهبود بخشد. مدیریت منابع انسانی سبز همچنین می‌تواند با ترویج شفافیت و تشویق مشارکت کارکنان در طرح‌های زیست‌محیطی به بهبود ارتباطات و همکاری در سازمان کمک نماید. مشارکت دادن کارکنان در طرح‌های سبز می‌تواند رضایت و انگیزه کارکنان را تقویت نماید و عملکرد شغلی را افزایش دهد. احساس مشارکت در چیزی بسیار بزرگ همچنین می‌تواند به‌سرعت خلق‌وخو و طرز فکر را بهبود بخشد. شیوه‌های مدیریت منابع انسانی سبز می‌تواند به ساده‌سازی فرآیندها و رویه‌ها کمک نموده و درنتیجه کارایی و بهره‌وری را افزایش دهد. مزیت مهم این شیوه‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کند تا نیروی کار سبزی ایجاد کنند که ابتکارات زیست‌محیطی را درک کرده و برای آنها ارزش قائل هستند. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و مرور دیدگاه‌های صاحب‌نظران به روش مطالعات کتابخانه‌ای، مبانی نظری و ابعاد مدیریت منابع انسانی سبز را موردمطالعه قرار داده و راهکارهای بهبود آن را ارائه نموده است.