هدف اصلی این مقاله، بررسی تفاوت‌های بین حسابداری محیط زیست و حسابداری سنتی است و برای انجام این پژوهش، از روش مطالعه کتابخانه‌ای و بررسی مقالات علمی معتبر استفاده شده است. در این مطالعه، ابتدا مفاهیم پایه حسابداری سنتی و محیط زیست مورد بررسی قرار گرفته و سپس تفاوت‌های این دو رویکرد به طور مفصل تحلیل شده است. حسابداری محیط زیست به عنوان یک شاخه جدید از حسابداری، با هدف شناسایی، اندازه‌گیری، گزارش‌دهی و کنترل اثرات زیست‌محیطی فعالیت‌های سازمان‌ها پدید آمده است. این رویکرد بر شناسایی هزینه‌های زیست‌محیطی، محاسبه ارزش دارایی‌های طبیعی و ارزیابی عملکرد زیست‌محیطی سازمان‌ها تمرکز دارد. حسابداری سنتی به عنوان ستون فقرات سیستم‌های مالی سازمان‌ها، در طول سال‌ها نقش محوری در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی ایفا کرده است. این رویکرد عمدتاً بر ثبت و گزارش‌گری معاملات مالی، محاسبه سود و زیان و تهیه صورت‌های مالی متمرکز است. با این حال، با توجه به پیچیدگی‌های روزافزون مسائل زیست‌محیطی و افزایش آگاهی عمومی نسبت به مسئولیت‌های اجتماعی شرکت‌ها، محدودیت‌های حسابداری سنتی در ارائه یک تصویر کامل از عملکرد سازمان‌ها آشکار شده است. حسابداری محیط زیست به عنوان یک ابزار قدرتمند برای سازمان‌ها در جهت دستیابی به توسعه پایدار مطرح می‌شود. این رویکرد با ارائه اطلاعات دقیق و قابل اعتماد در مورد اثرات زیست‌محیطی فعالیت‌های سازمان‌ها، به مدیران کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری اتخاذ کرده و عملکرد زیست‌محیطی سازمان را بهبود بخشند. با توجه به اهمیت روزافزون مسائل زیست‌محیطی، انتظار می‌رود که حسابداری محیط زیست در آینده نقش پررنگ‌تری در سازمان‌ها ایفا کند.