در دنیای امروز، سلامت روان به عنوان یکی از عوامل کلیدی مؤثر بر عملکرد و بهره‌وری کارکنان به ویژه در سازمان‌های مالی و بانکی مانند بانک صادرات شناخته می‌شود. با توجه به فشارهای کاری و تنش‌هایی که در این محیط‌ها وجود دارد، نیاز به بررسی دقیق‌تر رابطه بین سلامت روان کارکنان و از خودبیگانگی سازمانی بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.
از خودبیگانگی سازمانی به حالتی اشاره دارد که در آن کارکنان احساس می‌کنند ارتباط عمیق و موثری با سازمان خود ندارند و در نتیجه، سطح انگیزش و رضایت شغلی آن‌ها کاهش می‌یابد. شواهد نشان می‌دهند که از خودبیگانگی می‌تواند پیامدهای منفی زیادی برای سازمان‌ها داشته باشد، از جمله کاهش عملکرد، افزایش غیبت و فرسودگی شغلی.
از سوی دیگر، سلامت روان به حالت‌های ذهنی و عاطفی مثبت و توانایی مدیریت استرس و چالش‌های روزمره اشاره دارد. کارکنانی که از سلامت روان خوبی برخوردارند، معمولاً درک بهتری از هدف و ارزش‌های سازمانی دارند و بیشتر درگیر فعالیت‌های سازمان می‌شوند. آنها همچنین از مهارت‌های ارتباطی و همکاری بهتری بهره‌مند هستند که بهبود عملکرد کلی سازمان را به همراه دارد.
تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که بین سلامت روان مثبت و کاهش احساس از خودبیگانگی ارتباط معناداری وجود دارد. به‌طوری که کارکنانی که به خوبی در محیط کار حمایت می‌شوند و احساس ارزشمندی و تعلق دارند، کمتر دچار از خودبیگانگی می‌شوند.
با توجه به ماهیت روابط بین این دو متغیر، این مطالعه به بررسی چگونگی تأثیر سلامت روان بر میزان از خودبیگانگی کارکنان بانک صادرات می‌پردازد. به‌ویژه، این تحقیق به تحلیل عوامل مؤثر بر هر دو مقوله پرداخته و به شناسایی راه‌کارهایی برای بهبود سلامت روان و کاهش از خودبیگانگی در میان کارکنان می‌پردازد.
به طور خلاصه، درک عمیق‌تر از رابطه بین سلامت روان و از خودبیگانگی سازمانی می‌تواند به توسعه استراتژی‌های مدیریت منابع انسانی مؤثر و بهبود شرایط کاری در بانک صادرات کمک کند. به همین دلیل، این تحقیق نه تنها از لحاظ نظری ارزشمند است، بلکه نتایج آن می‌تواند در بهبود سیاست‌های سازمانی در حوزه سلامت روان و افزایش تعهد و وفاداری کارکنان تأثیرگذار باشد.