هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی‌های آنتروپومتریکی با آسیب‌های شایع دانش آموزان دونده شهرستان بجنورد بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بوده که داده‌های آن به صورت میدانی و اندازه‌گیری‌های کمی جمع‌آوری شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دوندگان دانش‌­آموز دختر در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل ‌دادند که 60 نفر از آن‌ها که در رشته‌های سرعت (30نفر)، نیمه استقامت (15 نفر) و استقامت (15 نفر) فعالیت داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت اندازه‌گیری و جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه اسماعیلی و همکاران (1393)، متر نواری، ترازو دیجیتال، کولیس، گونیامتر و همچنین از خط کش استفاده شد. برای بررسی نحوه توزیع داده‌ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنف استفاده شد. در این بین با توجه به توزیع غیرطبیعی و طبیعی متغیرهای مختلف از آزمون‌های خی دو و ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم‌افزار SPSS21 استفاده ‌شد (p<0/05). نتایج نشان داد که بین وزن با پلانتارفاشییت و سن با تاندونیت آشیل در دوندگان ارتباط معنی‌داری وجود دارد. از سوی دیگر بین طول ران با کشیدگی همسترینگ نیز ارتباط معنی‌داری مشاهده شد. ولی بین سایر ابعاد آنتروپومتریک با آسیب‌های دوندگان ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه­‌گیری می­‌شود مربیان و معلمان ورزش دانش‌­آموزان دونده را از ابعاد آنتروپومتریک و همچنین آسیب‌­های شایع در ورزشکاران دونده، آگاه کنند و برای تمرین اصولی و صحیح و پیشگیری از آسیب، دانش­‌آموزان را با کارگاه­‌های آموزشی توجیه کنند.