هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ساختار مالکیت بر رابطة ساختار سرمایه و نقدشوندگی سهام است. دورة پژوهش از سال 1390 تا 1399 و نمونة آماری متشکل از 160 شرکت (1600 شرکت- سال) پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بدین منظور، ابتدا، رابطة بین ساختار سرمایه و نقدشوندگی سهام، در قالب یک فرضیه بررسی شد. سپس، اثر تعاملی ساختار مالکیت و ساختار سرمایه (اهرم مالی) بر نقدشوندگی سهام در قالب سه فرضیه دیگر سنجیده شد. ساختار مالکیت در پژوهش حاضر شامل مالکیت نهادی، مدیریتی و تمرکز مالکیت است. نتایج بررسی مدل­های پژوهش، حاکی از آن است که بین ساختار سرمایه و نقدشوندگی سهام (شکاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام) ارتباط منفی (مثبت) و معناداری وجود دارد. همچنین، برازش مدل­های دوم تا چهارم، نشان می­دهد که اثر تعاملی مالکیت نهادی و اهرم مالی با نقدشوندگی سهام ارتباط مثبت و معنادار و اثر تعاملی تمرکز مالکیت و اهرم مالی با نقدشوندگی سهام ارتباط منفی و معناداری دارد؛ اما اثر تعاملی مالکیت مدیریتی و اهرم مالی بر نقدشوندگی سهام، بی­تأثیر است؛ بنابراین، اثر تعاملی مالکیت نهادی و اهرم مالی می­تواند منجر به افزایش نقدشوندگی سهام و اثر تعاملی تمركز مالكيت و اهرم مالی می­تواند منجر به کاهش نقدشوندگی سهام شود.