این پژوهش به بررسی تأثیر بیش‌ارزشیابی سهام و مدیریت سود و بیش‌اعتمادی مدیران بر اظهارنظر غیرمقبول حسابرس پرداخته است. متغیر وابسته پژوهش، اظهارنظر غیرمقبول حسابرس و متغیرهای مستقل پژوهش، شامل نماینده‌های بیش‌ارزشیابی سهام (نسبت بهای هر سهم به سود هر سهم تأخیری و نسبت بهای هر سهم به ارزش هر سهم تأخیری) و نماینده مدیریت سود (تعهدات اختیاری) و نماینده بیش‌اعتمادی مدیران (بخشی از تغییرات در حجم دارایی‌ها که تحت تأثیر میزان فروش نیست) است. روش پژوهش از نوع کاربردی و روش آماری بکار رفته شامل رگرسیون لاجیستیک است. نمونه آماری پژوهش شامل 449 سال شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1393 تا 1399 است. نتایج آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که در شرکت‌های مورد بررسی در این بازه زمانی، اظهارنظر غیرمقبول حسابرس رابطه معنی‌داری با بیش‌ارزشیابی سهام و مدیریت سود و بیش‌اعتمادی مدیران ندارد. همچنین نوع موسسه حسابرسی و اندازه شرکت و گردش موجودی کالا بر ارائه گزارش غیرمقبول حسابرسی مؤثر نیست اما اظهارنظر غیرمقبول حسابرس با ارائه گزارش غیرمقبول حسابرسی سال پیش و با اهرم مالی رابطه مستقیم و با بازده دارایی‌ها رابطه معکوس معنی‌دار دارد.