ارتباطات یکی از مهمترین ابزار جامعه متمدن می باشد و می توان گفت که ارتباطات مهمترین عامل توسعه و تعالی انسانی است. همانطور که اراتباطات برای انسان متمدن حیاتی است برای انجام عملیات سازمانی، شکل گیری و بقای سازمان حیاتی می باشد. آنچنانکه هربرت سایمون می گوید بدون ارتباطات، سازمانی وجود نخواهد داشت و به همین خاطر می توان گفت امکان تاثیر گروه بر رفتار فرد غیر ممکن خواهد بود یکی از چالش های روبرو با ارتباطات، عدم پرداختن به نقش اخلاق در این موضوع است. اخلاق در ارتباطات سازمانی نه تنها به خود فرد مربوط می­شود، بلکه به شدت مورد توجه سازمان­ها، شرکت­ها و نهادهای حرفه ای است. این پژوهش با رویکرد مروری به بررسی مطالعات و تحقیقات بیست سال گذشته میپردازد و سعی در استخراج مغیرهای موثر و پیدا کردن خلا مطالعاتی می باشد. با توجه به مطالب فوق و مطالعات و پژوهش‌های صورت گرفته در خصوص ارتباطات سازمانی به نظر مي‌رسد اخلاق به عنوان اصول، ارزشها، اخلاق و اعتقادات تلقی می­شود که سهم بسزایی در غنی سازی زندگی کلی افراد دارد در پژوهش ها کمرنگ میباشد. نتایج پژوهش نشان میدهد اعضای سازمانها معمولاً به خوبی می دانند که برای ارتقاء رفاه و حسن نیت باید در ارتباطات سازمانی اخلاق را به کار گیرند. هنگامی که افراد این موارد را در سازمان ها به کار می­گیرند، می توانند نه تنها شرایط و روابط دوستانه و صمیمی با سایر اعضا ایجاد کنند، بلکه به اهداف سازمانی (عملکرد سازمانی و رضایت شغلی) نیز برسند و ساختار کلی سازمان را ارتقا دهند.