در عصر حاضر، گوش سپردن به آوای كاركنان برای سازمان‌ها اهميت ويژه‌ای يافته است؛ چراكه از يک طرف ايده‌ها و نظرات كاركنان می‌تواند راه‌گشای بسیاری از مسائل و مشکلات سازمانی و از طرف ديگر منعکس‌کننده‌ی علايق و خواسته‌های آن‌ها به مدیریت سازمان باشد. کارکنانی که به‌هر‌دلیلی نخواهند ایده‌ها، نظرات و اطلاعات خود را بگویند اغلب دچار استرس، نارضایتی، سرخوردگی‌های شغلی و گوشه گیری در سازمان خود خواهند شد که این امر، کاهش اعتماد بین افراد، کاهش تعهد به سازمان و نزول سطح عملکرد کارکنان را به همراه خواهد داشت. در این راستا آوای سازمانی به عوامل فردی، سازمانی و اجتماعی مختلفی مربوط می‌شود‌، بنابراین شناسایی عواملی که سبب بروز آوا در سازمان می‌شود و سکوت کارکنان را می‌شکند و در نهایت سازمان را به سمت نوآوری و خلاقیت و حل مشکلات سازمانی و توسعه پیش می‌برد، اهمیت می‌یابد. یکی از شکاف‌های موجود در ادبیات موضوعی آوای کارکنان، فقدان پژوهشی جامع در زمینه بررسی تاثیرات سبک‌های رهبری نوین (سبک‌های رهبری اخلاقی، تحول‌گرا و اصیل) بر بروز رفتار آوایی و آوای کارکنان، می‌باشد. در همین رابطه، پژوهش حاضر با هدف بررسی این موضوع، با استفاده از روش مرور نظام‌مند (سیستماتیک) تدوین گردیده است. در راستای مرور مطالعات پیشین، تمامی پژوهش‌های موجود در پنج پایگاه اطلاعاتی مگیران، نورمگز، سیویلیکا، انسانی و پایگاه استنادی جهاد دانشگاهی با انتخاب کلید واژه‌های «رهبری اخلاقی»، «رهبری تحول‌آفرین»، «رهبری تحول‌گرا»، «رهبری اصیل»، «آوای کارکنان»، «آوای سازمانی» و «رفتار آوایی» مورد بررسی قرار گرفتند که در نهایت با حذف موارد تکراری و فاقد کیفیت، 13 پژوهش به‌طور کامل در روند تحقیق وارد شدند که پس از معرفی و مرور ادبیات موضوعی متغیرهای تحقیق حاضر، داده‌های پژوهش‌های مذکور مورد بررسی قرار گرفته‌است. در پایان نیز با توجه به مرور نتایج مطالعات پیشین، پیشنهاداتی برای روش‌های افزایش سطح آوای کارکنان در سازمان‌ها با استفاده از سبک‌های رهبری مذکور ارائه گردید.