هدف از این تحقیق بررسی رابطه میان تمرکز مشتری و ریسک سقوط قیمت سهام با توجه به ویژگی‌های رفتاری مدیریت می‌باشد. پژوهش انجام‌شده ازنظر نوع هدف، جزء پژوهش‌های کاربردی است و روش پژوهش از نظر ماهیت و محتوایی علت و معلولی می‌باشد. انجام پژوهش در چارچوب استدلالات قیاسی- استقرایی صورت گرفته و برای تجزیه‌وتحلیل فرضیه‌ها از رگرسیون لجستیک استفاده‌ شده است. برای جمع‌آوری اطلاعات، از داده‌های 146 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1392-1399 استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بین تمرکز مشتری (شاخص های مجموع فروش شرکت به مشتریان عمده و شاخص هرفیندال –هیرشمن) و ریسک سقوط قیمت سهام رابطه معناداری وجود دارد؛ اما میان شاخص تمرکز مشتري در سال با ریسک سقوط قیمت سهام رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که ویژگی کوته‌بینی مدیریت بر رابطه میان شاخص های تمرکز مشتری و ریسک سقوط قیمت سهام تأثیر مثبت دارد و باعث تشدید این رابطه می‌شود؛ اما ویژگی محافظه‌کاری مدیریت تاثیر منفی و معناداری بر رابطه میان شاخص های تمرکز مشتری و ریسک سقوط قیمت سهام دارد.