ظهور ادبیات در عرصه نگارگری نشان از پیوند عمیق و ديرينه این دو حوزه با یکدیگر است. هفت پیکر نظامی منبع الهام نگارگران در خلق آثار نگارگری شناخته شده است. از سوي ديگر نگارگران در برخورد با متن کلامی نظامی در کنار صور خیال هنری و بصری خود از صور خیال شاعر بهره برده و آن را به تصویر می‌کشند. چیستی و چگونگی این فرآیند در تطبیق نگاره با اشعار هفت پیکر نظامی تبيين می‌شود. در این پژوهش به مطالعه تطبیقی داستان گنبد سفید هفت پیکر نظامی با چهار نگاره گنبد سفید از چهار دوره مختلف با تکیه بر دیدگاه ترامتنيت ژرار ژنت پرداخته شده است. از آنجا كه دريافت‌هاي شاعر و نگارگر در مواجه با متن به شكل كلي آن با هم متفاوت است اما ثاتير و پيوستگي متون بر يكديگر قابل انكار نيست، در اين جستار بر آنيم تا قرائت هر يك را با روش ترامتنيت به شكل تطبيقي بررسي كنيم و راهگشا بودن ترامتنيت ژنت را در خوانش نگاره‌ها مورد سوال قرار دهيم. با فرض مراجعه به متن شعر نظامی، نگارگر سه شیوه: بینامتنیت: حضور نشانه‌های کلامی در تصویر. فرامتنیت: تأویل اشعار توسط نگارگر و روش وی در خلق نگاره. بیش‌متنیت: تقلید از نظام کلامی در خلق نظام تصویری در دو قالب تغییر و تقلید را در خلق آثارش به کار برده است.