سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت و حسابداری حاوی داده‌های بسیار مهم با دقت بالا هستند و به همین خاطر، محافظت از این سیستم‌ها و تامین امنیت آنها در برابر هر گونه حمله یا تهدید از قبیل ویروس‌ها بیش از پیش لازم و ضروری است. سیستم‌های محافظ مصنوعی به عنوان یک شاخه از هوش محاسباتی دارای قابلیت بالقوه برای افزایش ایمنی سیستم‌های کامپیوتری و اطلاعاتی هستند. با افزایش مقدار داده ها، اتصال عمومی و ارتباط، حفظ امنیت سیستم‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار شده‌است. از زمان ظهور تحمل پذیری خطا، تکنیک‌های بسیاری برای افزایش قابلیت اطیمنان ایجاد شده‌اند. در طبیعت، سیستم محافظ بدن، از یک فرم یادگیری برای بدست آوردن عملیات مطمئن در بدن حتی در حضور مهاجمان، استفاده می‌کند. سیستم‌های محافظ مصنوعی با راهکارهای الهام گرفته شده از مطالعه و تحلیل سیستم محافظ طبیعی، این امکان را فراهم می‌آورد که بتوان به نحوی کارآمد، امنیت سیستم‌های اطلاعاتی را فراهم کرده و همچنین، تحمل‌پذیری آنها در برابر خطا را افزایش داد.