يكي از مهم‌ترین اقلام حسابداري كه در گزارش‌هاي مالي تهيه و ارائه مي‌شود، سود خالص است. معمولاً سود به‌عنوان مبنايي براي محاسبه ماليات، عاملي براي تدوين سياست‌هاي تقسيم سود و راهنمايي براي سرمايه‌گذاري و تصميم‌گيري به‌حساب مي‌آيد. بايد توجه داشت كه برخي از ويژگي‌هاي ذاتي شركت‌ها، سودمندي اقلام تعهدي را با افزايش احتمال ميزان خطاي برآورد كاهش داده و از اين طريق بر روي كيفيت اقلام تعهدي تأثيرگذار است و موجب می‌شود تا مدیران برای نشان دادن هر چه‌بهتر عملکرد شرکت، از طریق اقلام تعهدی اقدام به مدیریت سود کنند. لذا بر پایه این استدلال، هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین محدودیت‌های مالی، تولید ناخالص داخلی و مدیریت سود است. نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده آن است که بین محدودیت‌های مالی شرکت‌های حسابرسی شده توسط سازمان حسابرسی و میزان اقلام تعهدی اختیاری افشاشده رابطه منفی و معناداری وجود دارد. لذا فرضیه اول مورد تایید واقع گردید. همچنین نتایج حاکی از تایید فرضیه دوم مبنی بر آن است که بین میزان محدودیت‌های مالی شرکت‌های حسابرسی شده توسط سازمان حسابرسی و میزان اطلاعات مربوط افشاشده رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ و از سویی دیگر، فرضیه سوم نشان می‌دهد بین تولید ناخالص داخلی و مدیریت سود در شرکت‌های حسابرسی شده توسط سازمان حسابرسی رابطه منفی و معناداری وجود دارد.