فضاهاي عمومی شهري نقش مهمی در برنامه هاي توسعه مناطق شهري دارد که از جمله ملزومات آن ایجاد بسترهای فضایی و کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات و امکانات عمومی، به منظور تحرک و جابجایی بهتر و دسترسی آسان تر در سطح شهر است. در این نگارش سعی شده با توجه به ضوابط و معیارهای موجود در منابع و لحاظ کردن آن درمشاهدات میدانی، همچنین با بررسی وضعیت پارک های منتخب شهر شیراز جهت استفاده این قشر مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. در پژوهش حاضر از روش توصيفي كاربردي استفاده شده است؛ که گردآوری اطلاعات از طريق روش كتابخانه اي و ميداني است، همچنین براي انتخاب نمونه ها، از روش نمونه گيري كوكران استفاده شده است. با در نظر گرفتن ضوابط مطلوب طراحی برای معلولین و نیز شناسایی ویژگی های پارک های مناطق یازده گانه شیراز، اشکالات به منظور اصلاح و مناسب سازی فضای بوستان برای معلولین در سه برنامه پیشنهادی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت آورده شده است.