مدیریت دانش در سازمان‌ها دارایی‌های دانشی را به فرصت­هایی برای مزیت‌های رقابتی پایدار تغییر می‌دهد به طوری که منابع ناملموس به عنوان دارایی‌های حیاتی سازمان، به مزیت رقابتی پایدار و موفقیت بلند مدت سازمان­ها منجر خواهند شد. کانلی و همکاران خاطر نشان کردند کارکنان تصمیم می­ گیرند که اجازه­ی دسترسی دیگران را به دانش موجود نزد خود ندهند. این رفتار کارکنان با عنوان پنهان­ سازی دانش شناخته شده است. پنهان­ سازی دانش به تلاش عمدی شخص برای جلوگیری یا پنهان کردن دانش درخواست شده­ ی همکاران یا دیگر اعضای سازمان اشاره می­ کند. اگر افراد قابلیت یادگیری استفاده خلاقانه از دانش در سازمان‌ها را دارا باشند، به الگوی جدید تفکر دست می‌یابند که می‌توانند به تعریف مجدد امور و شیوه انجام آن‌ها بپردازند، اما پنهان کردن دانش می‌تواند موفقیت و بقای سازمان را به خطر اندازد. عوامل بسیاری در پنهان کردن دانش موثر هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی عوامل کلیدی پنهان­ سازی دانش با مرور دقیق مبانی نظری و پیشینه پژوهش و با تمرکز بر رابطه مالکیت روان­شناختی دانش، اعتماد و رهبری اخلاقی است. بدین منظور پس از مطالعات کتابخانه­ ای و مرور کتب و مقالات مرتبط به دسته­ بندی عوامل پنهان سازی دانش و ارائه مدل مفهومی پرداخته شده است.