سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان بر اساس اطلاعات منتشر شده در گزارش‌های اقتصادی، مالی و غیرمالی، تصمیم می‌گیرند. سرمایه گذاران و اعتباردهندگان در تصمیم‌هایشان، علاوه بر اطلاعات مالی، اطلاعات غیرمالی مانند اطلاعات کارکنان، عملکرد اجتماعی و زیست‌محیطی و دارایی‌های نامشهود را دخالت می‌دهند. مدیران می‌توانند برای شفاف‌تر شدن اطلاعات، اطلاعات مالی و غیرمالی واقعیت‌های اقتصادی شرکت را به طور داوطلبانه از طریق گزارشگری مالی، افشا کنند. هدف کلی این پژوهش بررسی نقش تعدیل‌کننده کیفیت حسابرسی بر رابطه بین ریسک افشای اطلاعات مالی و عدم تقارن اطلاعاتی 105 شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازده زمانی 1392 تا 1399 می‌باشد دو فرضیه پژوهش با توجه به سطح معناداری موردقبول 95 درصد مورد تایید قرار گرفتند؛ بنابراین می‌توان بیان کرد رابطه مستقیم بین ریسک افشای اطلاعات و تقارن اطلاعاتی شرکت وجود دارد و همچنین کیفیت حسابرسی نقش تعدیل‌کننده‌ای بر رابطه بین ریسک افشای اطلاعات مالی و تقارن اطلاعاتی شرکت رابطه معناداری وجود دارد.