پژوهش حاضر با موضوع رابطه مديريت تعارض و سرسختي شغلي با فرسودگي شغلي كاركنان صدا سيما خوزستان صورت پذیرفت. پژوهش حاضر بر مبنای هدف، کاربردی است، همچنین از نظر نوع داده‌های جمع‌آوری شده میدانی است. در نهایت، نوع پژوهش حاضر از لحاظ نحوه اجرا، توصيفي- همبستگی است. جامعه آماری کارکنان صدا و سیمای استان خوزستان که تعداد آن ها 483 نفر می باشد و 214 نفر با استفاده از جدول مورگان و به روش تصادفی ساده برای حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری در این پژوهش پرسشنامه فرسودگی شغلی تدیم (1990) شامل 22؛ پرسشنامه سبک های مدیریت تعارض 15 سوالی توسط رابینز و دی سنزو (1998) و پرسشنامه سرسختی شغلی (1979) 17 سوالی مورینو-جیمنز استفاده شده است. روایی پرسشنامه با نظر استاد راهنما و متخصصین از طریق روایی محتوا مورد تایید قرار گرفت. جهت پایایی از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که برای هر متغیر فرسودگی شغلی 0.78، مدیریت تعارض 0.86 و سرسختی شغلی 0.80 بدست آمد که نشان دهنده روایی مناسب پرسشنامه ها بود. برای تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و روش های آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی) استفاده می شود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل گردید. نتایج نشان داد همبستگی بین سبک های مدیریت رقابتی و اجتنابی با فرسودگی شغلی مثبت و همبستگی بین سبک های همکاری، انطباقی و سبک مصالحه نیز با فرسودگی شغلی منفی است. بر اساس نتایج بدست آمده تمامی ضرایب همبستگی بدست آمده بین سبک های مدیریت تعارض با فرسودگی شغلی در سطح آلفای 01/0 معنی دار است (01/0>p). براساس نتایج بدست آمده همبستگی بین سبک های مدیریت رقابتی و اجتنابی با فرسودگی شغلی مثبت و همبستگی بین سبک های همکاری، انطباقی و سبک مصالحه نیز با فرسودگی شغلی منفی است. همچنین تمامی ضرایب همبستگی بدست آمده بین سرسختی شغلی و مولفه های آن با فرسودگی شغلی منفی و در سطح آلفای 01/0 معنی دار است (01/0>p). منفی بودن ضرایب همبستگی بدست آمده نشان دهنده وجود ارتباط غیرمستقیم بین سرسختی شغلی و فرسودگی شغلی می باشد. براین اساس می‌توان نتیجه گرفت افراد دارای سرسختی بالاتر از فرسودگی شغلی کمتری برخوردارند.