هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل مربیگری مشتریان و تاثیر آن در رفتار شهروندی مشتری است. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع نظریه زمینه‌ای است. به منظور دستیابی به شناخت درستی از مهمترین مؤلفه‌های تشکیل دهنده و روابط بین آنها، روش مصاحبه عمیق و داده‌های ثانویه به کار گرفته شده‌است. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها در 15 بعد اصلی هستند که توسط نرم افزار Maxqda تجزیه و تحلیل شده اند و در نهایت با استخراج روابط بین آنها، مدلی جامع و بومی‌سازی شده جهت دستیابی به شناختی درست از مربیگری مشتری ارائه شده است. نتایج حاصله نشان دهنده این است که عوامل متعددی مدل مربیگری مشتری را تعریف می‌کنند. هر یک از این عوامل به زیرشاخه‌های متعددی تقسیم شده‌اند که شامل شرایط علی (مولفه ها، ویژگی ها و وظایف مربیگری)، شرایط زمینه ای (موانع و محدودیت ها، ویژگی های فردی مشتری)، راهبرد (مربیگری در بازاریابی، یادگیری اجتماعی، مربیگری تیمی، مربیگر چندتخصصی، الگوی مناسب با مخاطب، محیط و انواع پدیده ها)، تعدیلگر (مربیان غیر مستقیم)، پدیده محوری (مربی‌گری مشتریان) و پیامد (رفتار شهروندی مشتری، ارزش گذاری و ارزش آفرینی و رشد و شکوفایی) است. یافته‌های این تحقیق حاکی از این است که می‌توان با فرهنگ‌سازی و فراهم‌کردن بسترهای فرهنگی به استخدام (از درون و یا از بیرون)، آموزش و بکارگیری مربیان عرصه کسب و کار پرداخته و نیز با آموزش کارکنانی که ارتباط مستقیم با مشتریان دارند و تبدیل آنها به عنوان مشاوران مشتریان نه فروشندگان صرف و پیاده سازی برنامه هایی که مشتریان خود را نه به عنوان مشتریان صرف بلکه به عنوان شهروندان این فروشگاه بدانند به پیشبرد هر چه بیشتر این فروشگاه به سمت مشتری مداری کمک نمود.