این تحقيق با هدف تبیین، اولویت بندی و طراحی مدل ریسک های مدیریت منابع انسانی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي است و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی، از گروه پیمایشی و بصورت مقطعی است. برای جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه ای که با استفاده از نظر سنجی از خبرگان منابع انسانی به روش دلفی فازی مورد تأیيد قرار گرفت استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل مدل معادلات ساختاری و آزمون تحلیل عاملی اکتشافی به روش تجزیه به ابعاد اصلی و چرخش واریماکس استفاده شده است. بدین منظور از شاخص KMO و آزمون بارتلت استفاده گردیده است. در تحقیقاتی که هدف، آزمون مدل خاصی از رابطه بین متغیرهاست از تحلیل مدل معادلات ساختاری استفاده می‌شود. در این تحقیق نیز پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها، مدل یابی به روش PLS در دو مرحله صورت پذیرفت. در مرحله‌اول، مدل اندازه‌گیری (مدل بیرونی) از طریق تحلیل‌های روایی و پایایی و تحلیل عاملی تأییدی مورد بررسی قرار گرفت و در مرحله دوم، مدل ساختاری (مدل درونی) به‌وسیله برآورد مسیر بین متغیرها بررسی گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که از میان مولفه هاي 24 گانه، متغیر ريسك هاي پاداش و جبران خدمات رتبه اول و ريسك عدم تمرکز به مشتری رتبه دوم و ريسك هاي تامین منابع انسانی رتبه سوم را دارد. متغیر ريسك عدم برخورداری از قابلیت های استراتژیک در جدول فریدمن دارای کمترین اهمیت می باشد.