سطح نگهداری وجه نقد، در برگیرنده وجوهی است که به‌سرعت برای سرمایه‌گذاری در دارایی‌های فیزیکی و یا برای توزیع به سرمایه‌گذاران در دست باشد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر کیفیت حسابرسی بر رابطه محافظه‌کاری حسابداری و ارزش نگهداشت وجه نقد می‌باشد. پژوهش انجام‌شده ازنظر نوع هدف، جزء پژوهش‌های کاربردی است و روش پژوهش ازنظر ماهیت و محتوایی علت و معلولی هست. انجام پژوهش در چارچوب استدلالات قیاسی- استقرایی صورت گرفته و برای تجزیه‌وتحلیل فرضیه‌ها از تحلیل پانلی کمک گرفته شده است. برای جمع‌آوری اطلاعات، از داده‌های 142 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1391-1399 استفاده‌شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد بین محافظه‌کاری حسابداری و ارزش نگهداشت وجه نقد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ مدیریت سود بر رابطه بین محافظه‌کاری حسابداری و ارزش نگهداشت وجه نقد تأثیرگذار نیست؛ اما مدت تصدی حسابرس بر رابطه بین محافظه‌کاری حسابداری و ارزش نگهداشت وجه نقد تأثیر منفی و معنی‌داری دارد.